artykuł hasłowy: przysiężny, przysiężni
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (9) 5. |
| Jednostka nieciągła | |
| Definicja | 'przysięga, ius iurandum': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Aczbi kto polyeczyl blysznemu swemu osla... y wszelkye dobitczyøø k stroszy, a vmarlobi..., a szadny bi tego nye wydzyal, prawo przyszyøszne bødzye w poszrzodku (ius iurandum erit in medio), ysze nye szczyøgnøøl røky na rzecz blysznego swego |
| Przykład w transkrypcji | Aczby kto polecił bliznemu swemu osła... i wszelkie dobytczę k stroży a umarłoby..., a żadny by tego nie widział, prawo przysiężne będzie w pośrzodku (ius iurandum erit in medio), iże nie ściągnął ręki na rzecz bliznego swego |
| Lokalizacja | BZ Ex 22, 11, sim. 1471 MPKJ V 17. |