artykuł hasłowy:  roztargnienie
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (5) 3. |
| Definicja | 'rozproszenie (myśli), niepokój, perturbatio animi, incogitantia, inquies': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Takye to przyrodzyenye, ktoresch szye znamyenvye kolera, nygdy go nye vczynyla gnyevlyvem albo chytr<c>za nyevstavyczną kv rostargnyenyv mysly (numquam eum colera fecit... instabilem sive furibundum) |
| Przykład w transkrypcji | Takie to przyrodzienie, ktoreż sie znamienuje kolera, nigdy go nie uczyniła gniewliwem albo chytrca, <albo> nieustawiczne<m> ku roztargnieniu myśli (numquam eum colera fecit... instabilem sive furibundum) |
| Lokalizacja | Rozm 157. |