artykuł hasłowy: człowiek

Jednostki:
(1) 1. 'homo':
(2) ~
(3) ~
(4) ~ 'człowiek pozbawiony praw, qui legibus caret':
(5) ~ 'gospodarz, głowa rodziny, pater familias':
(6) ~ 'grzesznik, peccator':
(7) ~ 'prosty, zwykły, pospolity człowiek, homo plebeius, humili loco natus':
(8) ~ 'przysięgły, ławnik, iudex':
(9) ~ 'bezdzietny człowiek, qui liberis caret':
(10) ~ 'złoczyńca, zbrodniarz, homo maleficus, malus':
(11) ~ (o pochodzeniu, narodowości): człowiek galilejski 'Galilejczyk, Galilaeus':
(12) ~ 'Grek, Graecus':
(13) 2. 'poddany, chłop, sługa, qui domini imperio paret, famulus, colonus, servus':
(14) ~
(15) ~ 'mający prawo odejścia od pana feudalnego, homo reclinativus, cui dominum relinquere licet':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(7) ~
Jednostka nieciągła	pospolny człowiek
Definicja	'prosty, zwykły, pospolity człowiek, homo plebeius, humili loco natus':
Semantyka	2. CZŁOWIEK (tu też spersonifikowana istota duchowa etc.) 2.4.1.3. KLASY SPOŁECZNE
Przykład w transliteracji	Gdy szye raycza albo przyszyasznyk, albo poszpolny czlowyek, kthokolwyek badz przylubowalby szye kv dworowy albo przymylal, albo nye dzyerzal pyszanego myaszthv prawa, przywylyeye lamal albo phalszowal, czo yest pokutha yego?
Przykład w transkrypcji	Gdy sie rajca albo przysiężnik, albo pospolny człowiek ktokolwiek bądź, przylubowałby sie ku dworowi albo przymilał, albo nie dzierżał pisanego miastu prawa, przywileje łamał albo fałszował, co jest pokuta jego
Lokalizacja	OrtMac 36.