artykuł hasłowy: skazać, skazać się

Jednostki:
(1) 1. 'rozpatrzyć, rozstrzygnąć sprawę, wydać wyrok, podjąć decyzję w postępowaniu sądowym lub pojednawczym, ustalić coś jako normę prawną, causam cognoscere, diiudicare, sententiam in iudicio vel arbitrio dicere, legem constituere':
(2) ~ kogoś jakiegoś:
(3) ~ coś:
(4) ~ coś za coś:
(5) ~ o coś:
(6) ~ (coś) miedzy kimś a kimś:
(7) ~ coś na kimś:
(8) ~ z inf.:
(9) ~ ze zdaniem:
(10) 2.a. 2. 'zasądzić, nałożyć karę, uznać winnym, condemnare, poenam constituere, aliquem reum iudicare': a. z określeniami nazywającymi osobę osądzoną: kogoś:
(11) ~ na kogoś:
(12) b. z określeniami nazywającymi rodzaj kary: ku czemuś:
(13) ~ na coś:
(14) ~ w czymś:
(15) ~ z inf.:
(16) c. z określeniami nazywającymi przyczynę wyroku: dla czegoś:
(17) ~ o coś:
(18) d. w kontekście łacińskim:
(19) 3. 'przysądzić, przyznać wyrokiem sądowym, sententia iudicum aliquid aliculi adiudicare': coś (komuś):
(20) ~ (coś komuś) za coś:
(21) ~ coś na kogoś:
(22) ~ w kontekście łacińskim:
(23) 4. 'polecić, zalecić, mandare, iubere':
(24) 5. 'przyrzec, polliceri, promittere':
(25) 6. 'wypowiedzieć się, verbis demonstrare, declarare, eloqui':
(26) 7. 'dać znak, signum dare':
(27) 8. skazać się 'stać się jawnym, menifestum fieri':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(18) d.
Definicja	w kontekście łacińskim:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	Quem Iohannem... condempnavimus al. skazalismi in perdicione iuxta citaciones 1441
Przykład w transkrypcji	Quem Iohannem... condempnavimus al. skazalismy in perdicione iuxta citaciones 1441
Lokalizacja	AGZ XIV 26, sim. 1443 ib. 87, 1444 ib. 131, 1445 ib. 178.