artykuł hasłowy: sława

Jednostki:
(1) 1. 'dobra opinia, dobre imię szeroko znane, uznanie, rozgłos, bona existimatio, fama, gloria':
(2) ~ 'zła opinia, niesława, mala existimatio, infamia':
(3) 2. 'chluba, ozdoba, to, co przynosi cześć i szacunek, decus, qui honorem, dignitatem affert':
(4) ~ 'wspaniałość świata, mundi splendor, maiestas':
(5) 3. (w kulcie religijnym, de cultu dei) 'uroczyste wyrażanie uznania, słowa pieśni wyrażającej uznanie, cześć, laus, gloria, carmen celebrans, honore afficiens':
(6) ~ 'wyrazić (słowem, pokłonem) uznanie, cześć, honorem exprimere (verbis, genibus flexis)':
(7) 4. 'majestat, dostojeństwo, wspaniałość, jako cecha przynależna Bogu, maiestas, gloria, dignitas, quae deo attribuuntur':
(8) 5. 'święto, uroczystość dla uczczenia kogoś, okazania komuś czci, szacunku, uwielbienia, dies festus, quo aliquis celebratur':
(9) 6. (w religii chrześcijańskiej, in religione Christiana) 'szczęście wieczne jako nagroda za bogobojne życie, beatitas aeterna, ultima, quae pro vita pia datur':
(10) 7. 'chełpliwość, przechwalanie się, gloriatio, iactantia':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) 3.
Definicja	(w kulcie religijnym, de cultu dei) 'uroczyste wyrażanie uznania, słowa pieśni wyrażającej uznanie, cześć, laus, gloria, carmen celebrans, honore afficiens':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.3.5.3. KULT
Przykład w transliteracji	Slawa (gloria) oczczu y sinowi y swøtemu duchu
Przykład w transkrypcji	Sława (gloria) Oćcu i Synowi i Świętemu Duchu
Lokalizacja	Fl 1, 8, sim. Puł, sim. Puł 7, 18. 9, 42. 11, 9, MW 123a.