artykuł hasłowy: sławetny, sławetni, sławętni, sławętny, sławiętny

Jednostki:
(1) 1. 'szeroko znany, głośny, podziwiany, clarus, illustris, famosus':
(2) ~ (o ludziach, de hominibus) 'godny czci, szacunku, cieszący się uznaniem, dobrą opinią, honore dignus, qui honore, bona existimatione gaudet':
(3) ~ jako tytuł grzecznościowy:
(4) ~ 'zażywający złej sławy, infamis':
(5) 2. 'uroczysty, odświętny, obchodzony uroczyście, sollemnis, qui sollemniter celebratur':
(6) 3. 'podniosły, dostojny, altus, grandis': [sławętna mowa]

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) 2.
Definicja	'uroczysty, odświętny, obchodzony uroczyście, sollemnis, qui sollemniter celebratur':
Gramatyka	przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów
Semantyka	2.3.5.3. KULT 2.4.7. ZMĘCZENIE. ODPOCZYNEK. ŚWIĘTA. ŚWIĘTOWANIE. GRY. ZAJĘCIA RUCHOWE
Przykład w transliteracji	Bo sø tam slawøtne obyati (victimae sollemnes) ode wszitkich gego przirodzonich
Przykład w transkrypcji	Bo są tam sławętne obiaty (victimae sollemnes) ode wszytkich jego przyrodzonych
Lokalizacja	BZ I Reg 20, 6.