artykuł hasłowy: sławetny, sławetni, sławętni, sławętny, sławiętny

Jednostki:
(1) 1. 'szeroko znany, głośny, podziwiany, clarus, illustris, famosus':
(2) ~ (o ludziach, de hominibus) 'godny czci, szacunku, cieszący się uznaniem, dobrą opinią, honore dignus, qui honore, bona existimatione gaudet':
(3) ~ jako tytuł grzecznościowy:
(4) ~ 'zażywający złej sławy, infamis':
(5) 2. 'uroczysty, odświętny, obchodzony uroczyście, sollemnis, qui sollemniter celebratur':
(6) 3. 'podniosły, dostojny, altus, grandis': [sławętna mowa]

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(6) 3.
Definicja	'podniosły, dostojny, altus, grandis': [sławętna mowa]
Gramatyka	przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów
Semantyka	2.3.1. PIĘKNO. DOSKONAŁOŚĆ. WSPANIAŁOŚĆ 2.4.4.2. WYPOWIEDŹ
Przykład w transliteracji	Slawythna (PF V 30: slawyathna) mowa rethoricus sermo 1488–9*
Przykład w transkrypcji	Sławętna (PF V 30: sławiętna) mowa rethoricus sermo 1488–9
Lokalizacja	PF V 39.