artykuł hasłowy: słuć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'zwać się, nazywać się, być zwanym, nazywanym, appellari, nominari, dici': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Nazwal (sc. Abraham) to myasto bog wydzenya, przeto yze [ge] to myasto slowye (dicitur): na tey gorze pan bog wydzy |
| Przykład w transkrypcji | Nazwał (sc. Abraham) to miasto Bog widzenia, przeto iże [je] to miasto słowie (dicitur): na tej gorze Pan Bog widzi |
| Lokalizacja | BZ Gen 22, 14. |