artykuł hasłowy: słuć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'nazywać, appellare, nominare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Dzyen ten troyakyem ymyąnyem (leg. imieniem) vezvan. Napyrwe y (leg. ji 'go') myenya epyfanya.., vtore zową *teophonya..., trzeczye slowo (leg. słową) bethffanya po greczkv od tego, czo szye stalo na svaczbye |
| Przykład w transkrypcji | Dzień ten trojakiem imieniem wezwan. Napirwe ji ('go') mienią Epifanija..., wtore zową Teofanija..., trzecie słową Betfanija po grecku od tego, co sie stało na swadźbie |
| Lokalizacja | Rozm 204. |