artykuł hasłowy:  sługa
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna | 
| Numer | (1) 1.a. | 
| Definicja | o mężczyźnie, de viro:' ten, kto służy, usługuje komuś, ten, kto jest w służbie u kogoś (w różnym stopniu osobistej zależności), pomocnik, posługacz, parobek, czeladnik, też niewolnik (głównie w niektórych przykładach biblijnych), również przenośnie, famulus, minister, administer, puer, etiam servus (praecipue in Scripturae sacrae translationibus), item translate': | 
| Gramatyka | rzeczownik | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Jacosmi posli bili do Katusze, bi swego slugø obrøczila na prawo 1395 | 
| Przykład w transkrypcji | Jakosmy posły byli do Katusze, by swego sługę obręczyła na prawo 1395 | 
| Lokalizacja | Pyzdr nr 9, sim. 1427 Kościan nr 1231. |