artykuł hasłowy: słuszny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) 2. |
| Definicja | 'należny, taki, który się komuś należy, debitus, qui alicui debetur': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Tobye... przikazal bog, aby... dzewkam Salfaad, brata naszego, dal gymyenye *slussnye otczu (ut... dares possessionem debitam patri) |
| Przykład w transkrypcji | Tobie... przykazał Bog, aby... dziewkam Salfaad, brata naszego, dał jimienie słuszne otcu (ut... dares possessionem debitam patri) |
| Lokalizacja | BZ Num 36, 2. |