artykuł hasłowy: słuszny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (4) 3. |
| Definicja | 'dozwolony, zgodny z prawem, ważny, licitus, legitimus, ratus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Genze kdi nye stanye, kv skazanyv rzeczy sluszne poszcze ma bicz (ad diffinitionem causae licite procedatur) |
| Przykład w transkrypcji | Jenże kdy nie stanie, ku skazaniu rzeczy słuszne poście ma być (ad diffinitionem causae licite procedatur) |
| Lokalizacja | Sul 9. |