artykuł hasłowy: sokolnik

Jednostki:
(1) 1. 'człowiek przynależny do książęcej ludności służebnej, zajmującej się strzeżeniem gniazd sokolich, łowami na młode sokoły i udziałem w polowaniu z sokołami, unus servorum ducis, quorum officium fuit nidos falconum curare, teneros falcones capere et venationibus falconiis interesse':
(2) ~ zapewne już nomen proprium:
(3) ~ dubium:
(4) 2. 'ten, co opiekuje się ptakami do polowania, qui aves venatorias curat':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) ~
Definicja	zapewne już nomen proprium:
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	1.4.7.2. PTAK 2.4.1.3.5. ORSZAK. DWORZANIN. SŁUŻBA. LUDNOŚĆ SŁUŻEBNA 2.4.4.5.1. Nazywanie; nazwa własna, przezwisko, określenia odnoszące się do miejsc, narodowości etc. 2.4.6.1.1. ZAWÓD. ZAJĘCIE. FUNKCJA 2.4.6.2.3. POLOWANIE
Przykład w transliteracji	Ambrosius sockolnik institor habet ius 1429
Przykład w transkrypcji	Ambrosius sokolnik institor habet ius 1429
Lokalizacja	LibIur nr 4217.