artykuł hasłowy: sokolnik

Jednostki:
(1) 1. 'człowiek przynależny do książęcej ludności służebnej, zajmującej się strzeżeniem gniazd sokolich, łowami na młode sokoły i udziałem w polowaniu z sokołami, unus servorum ducis, quorum officium fuit nidos falconum curare, teneros falcones capere et venationibus falconiis interesse':
(2) ~ zapewne już nomen proprium:
(3) ~ dubium:
(4) 2. 'ten, co opiekuje się ptakami do polowania, qui aves venatorias curat':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	inna
Numer	(3) ~
Forma, adnotacja, etc.	dubium:
Przykład w transliteracji	Ad venatorem et ad eos, qui solnicz (pro sokolniczy?) appellantur 1236
Przykład w transkrypcji	Ad venatorem et ad eos, qui solnik (pro sokolnicy?) appellantur 1236
Lokalizacja	KodWP I 164.