artykuł hasłowy: świecić (się), świcić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | (o źródłach światła, de lucis fontibus) 'dawać światło, blask, wysyłać promienie światła, lucere, fulgere, radiare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Sweczily sø (Puł: szwyeczyly) blyzkawicze iego (illuxerunt fulgura eius) *ocrogu zeme |
| Przykład w transkrypcji | Świeciły są (Puł: świeciły) błyskawice jego (illuxerunt fulgura eius) okręgu ziemie |
| Lokalizacja | Fl 96, 4. |