artykuł hasłowy: świecić (się), świcić

Jednostki:
(1) 1. (o źródłach światła, de lucis fontibus) 'dawać światło, blask, wysyłać promienie światła, lucere, fulgere, radiare':
(2) ~
(3) ~ przenośnie:
(4) ~ w przekleństwie: [Boże, nie świeć nad tobą!]
(5) 2. 'oświetlać, oświecać, illustrare, illuminare':
(6) 3. 'jaśnieć, lśnić, błyszczeć, fulgere, splendere':
(7) 4. 'wyróżniać się korzystnie, odznaczać się czymś korzystnym, aliqua re excellere, pollere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	niepełna B
Numer	(2) ~
Funkcja
Semantyka
Przykład w transliteracji	Sweczøcz ty dziwne (illuminans tu mirabiliter) od gor wekugich, zamøczili sø se wszistczi glupi sercza
Przykład w transkrypcji	Świecąc ty dziwnie (illuminans tu mirabiliter) od gor wiekujich, zamącili są sie wszystcy głupi sierca
Lokalizacja	Fl 75, 4, sim. Puł.