artykuł hasłowy:  (świętość) świątość
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) 2. |
| Definicja | 'to, co jest otoczone szacunkiem, godne czci religijnej ze względu na szczególny związek z Bogiem, z kultem religijnymym, przedmiot kultu religijnego, czynności kultowe, quod colitur, religione dignum est propter coniunctionem cum deo, cum caerimoniis, res, quae colitur, caerimoniae': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Isze gdiscy ktorø svøtoscz do mastha przynoszø, tedycz vøcz ludze... s *rzeliquiamy naprzecif ge *vynydzø |
| Przykład w transkrypcji | Iże gdyżci ktorą świątość do miasta przynoszą, tedyć więc ludzie... s relikwijami naprzeciw je wynidą |
| Lokalizacja | Gn 4a. |