artykuł hasłowy: ukoić, ukoić się

Jednostki:
(1) 1. 'przebłagać zagniewanego, ułagodzić, udobruchać, iratum placare, delenire':
(2) 2. 'opanować uczucia, uspokoić, uśmierzyć, affectus reprimere, delenire, mitigare': [tu o Bogu]
(3) ~
(4) ~~ ukoić się 'opanować swoje uczucia, uspokoić się, złagodnieć, affectus suos reprimere, animare, delenire, placidum reddere':
(5) 3. 'dać odpoczynek, zapewnić pokój, obdarzyć pokojem, quietem, pacem dare':
(6) 4. 'poskromić, ukrócić, reprimere, compescere, domare':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'przebłagać zagniewanego, ułagodzić, udobruchać, iratum placare, delenire':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.2.1.6. SPOKÓJ. UKOJENIE. ULGA 2.2.2.2. WYWOŁYWANIE EMOCJI 2.2.3.4. WYWIERANIE WPŁYWU 2.4.3. KONTAKTY SPOŁECZNE. ZDARZENIA. OBYCZAJE
Przykład w transliteracji	Kako bødze moc gynako vkoycz (placare) pana swego?
Przykład w transkrypcji	Kako będzie moc jinako ukoić (placare) pana swego?
Lokalizacja	BZ I Reg 29, 4.