artykuł hasłowy: ukoić, ukoić się

Jednostki:
(1) 1. 'przebłagać zagniewanego, ułagodzić, udobruchać, iratum placare, delenire':
(2) 2. 'opanować uczucia, uspokoić, uśmierzyć, affectus reprimere, delenire, mitigare': [tu o Bogu]
(3) ~
(4) ~~ ukoić się 'opanować swoje uczucia, uspokoić się, złagodnieć, affectus suos reprimere, animare, delenire, placidum reddere':
(5) 3. 'dać odpoczynek, zapewnić pokój, obdarzyć pokojem, quietem, pacem dare':
(6) 4. 'poskromić, ukrócić, reprimere, compescere, domare':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) ~~
Definicja	ukoić się 'opanować swoje uczucia, uspokoić się, złagodnieć, affectus suos reprimere, animare, delenire, placidum reddere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.2.1.6. SPOKÓJ. UKOJENIE. ULGA 2.2.2.3. WYRAŻANIE EMOCJI
Przykład w transliteracji	To gdisz vsliszał Saul, vkoyl syø (placatus) w rzeczi Jonatowye
Przykład w transkrypcji	To gdyż usłyszał Saul, ukoił się (placatus) w rzeczy Jonatowie
Lokalizacja	BZ I Reg 19, 6.