artykuł hasłowy:  utwierdzić, ućwierdzić, ućwirdzić, utwirdzić
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna | 
| Numer | (7) ~ | 
| Jednostka nieciągła | ućwirdzić, utwierdzić (czyjeś) serce, (twarz) | 
| Definicja | 'sprawić, że ktoś staje się nieustępliwy, nieugięty, niewzruszony, efficere, ut aliquis cedere nesciat, invictus, constans sit': | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Nye chczal iest Seon... dacz nam przecz, bo zatwardzil pan bog dvch gego y vczwirdzil sercze gego (quia... obfirmaverat cor illius) | 
| Przykład w transkrypcji | Nie chciał jest Seon... dać nam przeć, bo zatwardził Pan Bog duch jego i ućwirdził serce jego (quia... obfirmaverat cor illius) | 
| Lokalizacja | BZ Deut 2, 30. |