artykuł hasłowy:  utwierdzić, ućwierdzić, ućwirdzić, utwirdzić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (7) ~ |
| Jednostka nieciągła | ućwirdzić, utwierdzić (czyjeś) serce, (twarz) |
| Definicja | 'sprawić, że ktoś staje się nieustępliwy, nieugięty, niewzruszony, efficere, ut aliquis cedere nesciat, invictus, constans sit': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Nye chczal iest Seon... dacz nam przecz, bo zatwardzil pan bog dvch gego y vczwirdzil sercze gego (quia... obfirmaverat cor illius) |
| Przykład w transkrypcji | Nie chciał jest Seon... dać nam przeć, bo zatwardził Pan Bog duch jego i ućwirdził serce jego (quia... obfirmaverat cor illius) |
| Lokalizacja | BZ Deut 2, 30. |