artykuł hasłowy: uwierzyć

Jednostki:
(1) 1. 'przyjąć coś za prawdziwe, zgodne z rzeczywistością, dać komuś, czemuś wiarę, aliquid pro vero accipere, alicui, alicui rei credere':
(2) ~ 'przyjąć coś za prawdziwe, zgodne z rzeczywistością, dać komuś, czemuś wiarę, aliquid pro vero accipere, alicui, alicui rei credere': komuś, czemuś:
(3) ~ 'zaufać komuś, nabrać zaufania do kogoś, alicui credere, fidem habere':
(4) ~ 'być pewnym czegoś, aliquid certum, comprobatum habere':
(5) 2. (o nauce Chrystusa, de Christi praeceptis) 'uznać za prawdę, pro vero accipere':
(6) ~ (o nauce Chrystusa, de Christi praeceptis) 'uznać za prawdę, pro vero accipere': w kogoś, w coś:
(7) 3. 'powierzyć opiece, dać coś na przechowanie, tutelae alicuius commendare, aliquid deponere, alicui asservandum tradere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) 2.
Definicja	(o nauce Chrystusa, de Christi praeceptis) 'uznać za prawdę, pro vero accipere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.1.6. MYŚLENIE 2.3.2. PRAWDA 2.3.5.1. DOKTRYNA. WIARA
Przykład w transliteracji	Gedno sznamyon a dzywow nye vszrzyczye, nye vwyerzyczye (nisi signa et prodigia videritis, non creditis Jo 4, 48) XV ex.
Przykład w transkrypcji	Jedno znamion a dziwow nie uźrzycie, nie uwierzycie (nisi signa et prodigia videritis, non creditis Jo 4, 48) XV ex.
Lokalizacja	MPKJ II 320, sim. Rozm 253.