artykuł hasłowy: uwierzyć

Jednostki:
(1) 1. 'przyjąć coś za prawdziwe, zgodne z rzeczywistością, dać komuś, czemuś wiarę, aliquid pro vero accipere, alicui, alicui rei credere':
(2) ~ 'przyjąć coś za prawdziwe, zgodne z rzeczywistością, dać komuś, czemuś wiarę, aliquid pro vero accipere, alicui, alicui rei credere': komuś, czemuś:
(3) ~ 'zaufać komuś, nabrać zaufania do kogoś, alicui credere, fidem habere':
(4) ~ 'być pewnym czegoś, aliquid certum, comprobatum habere':
(5) 2. (o nauce Chrystusa, de Christi praeceptis) 'uznać za prawdę, pro vero accipere':
(6) ~ (o nauce Chrystusa, de Christi praeceptis) 'uznać za prawdę, pro vero accipere': w kogoś, w coś:
(7) 3. 'powierzyć opiece, dać coś na przechowanie, tutelae alicuius commendare, aliquid deponere, alicui asservandum tradere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(7) 3.
Definicja	'powierzyć opiece, dać coś na przechowanie, tutelae alicuius commendare, aliquid deponere, alicui asservandum tradere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.3.4. POMOC. ŻYCZLIWOŚĆ
Przykład w transliteracji	Dussa, ktora bi sgrzessyla a gardzøcz bogem zaprzalabi pokladv blysznego swego, gensze wyerze gego vwyerzyl gest (negaverit... depositum, quod fidei eius creditum fuerat, Biblia taborska: zapřelaby poklada..., genž wieře geho vwieřen gest)
Przykład w transkrypcji	Dusza, ktora by zgrzeszyła a gardząc Bogiem zaprzałaby pokładu bliznego swego, jenże wierze jego uwierzył jest (negaverit... depositum, quod fidei eius creditum fuerat, Biblia taborska: zapřelaby poklada..., genž wieře geho vwieřen gest)
Lokalizacja	BZ Lev 6, 2.