artykuł hasłowy:  uwiędnąć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) 3. |
| Definicja | (o ludziach, de hominibus) 'stracić siły, znużyć się (upałem), vires amittere, (aestu) fessum fieri': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Estuauerunt vwyadly, vswyadly (aestuaverunt homines aestu magno Ap 16, 9) ca 1470 |
| Przykład w transkrypcji | Estuauerunt uwiędli, uświędli (aestuaverunt homines aestu magno Ap 16, 9) ca 1470 |
| Lokalizacja | MamLub 309. |