artykuł hasłowy:  uwiędnąć
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna | 
| Numer | (3) 3. | 
| Definicja | (o ludziach, de hominibus) 'stracić siły, znużyć się (upałem), vires amittere, (aestu) fessum fieri': | 
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Estuauerunt vwyadly, vswyadly (aestuaverunt homines aestu magno Ap 16, 9) ca 1470 | 
| Przykład w transkrypcji | Estuauerunt uwiędli, uświędli (aestuaverunt homines aestu magno Ap 16, 9) ca 1470 | 
| Lokalizacja | MamLub 309. |