artykuł hasłowy:  uznać, uznać się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (12) 6. |
| Definicja | 'postanowić, uznać za słuszne, constituere, iustum ducere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Jszem byl praua nemocza nyemoczen od boga szlozona tedy, kedy pan podszadek mal medzy gym wsnacz wsztecz sz obu stronu 1434 |
| Przykład w transkrypcji | Iżem był prawą niemocą niemocen od Boga słożoną tedy, kiedy pan podsędek miał miedzy jim uznać wstecz s obu stronu 1434 |
| Lokalizacja | Pozn nr 1431. |