artykuł hasłowy:  uznać, uznać się
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna | 
| Numer | (12) 6. | 
| Definicja | 'postanowić, uznać za słuszne, constituere, iustum ducere': | 
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Jszem byl praua nemocza nyemoczen od boga szlozona tedy, kedy pan podszadek mal medzy gym wsnacz wsztecz sz obu stronu 1434 | 
| Przykład w transkrypcji | Iżem był prawą niemocą niemocen od Boga słożoną tedy, kiedy pan podsędek miał miedzy jim uznać wstecz s obu stronu 1434 | 
| Lokalizacja | Pozn nr 1431. |