artykuł hasłowy:  uznać, uznać się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | inna |
| Numer | (16) ~b. |
| Forma, adnotacja, etc. | pro zwieść (?): |
| Przykład w transliteracji | Vyerzycz tesch temv mamy, yze byl przyąl (sc. szatan) czlovyeka formą na szye, v ktorey by mogl boga vznacz albo szye s nym vmovycz (in qua dominum circumducere et colloqui posset ei), bo yako mynya, ysch byl v duchovney albo ve *mnnyskey postavye przyschedl |
| Przykład w transkrypcji | Wierzyć też temu mamy, iże był przyjął (sc. szatan) człowieka formę na sie, w ktorej by mogł Boga uznać (pro zwie<ś>ć?) albo sie s nim umowić (in qua dominum circumducere et colloqui posset ei), bo jako minią, iż był w duchownej albo we mn[n]iskiej postawie przyszedł |
| Lokalizacja | Rozm 198. |
| Uwagi | [W. Twardzik odczytuje wyraz hasłowy jako zwie<ś>ć.] |