artykuł hasłowy: doliczyć

Jednostki:
(1) 1. 'stwierdzić, dowieść, udowodnić, confirmare, demonstrare':
(2) 2. 'udowodnić komuś winę, pokonać (w sądzie), potępić, convincere (aliquem alicuius rei)':
(3) ~
(4) ~ dubium:
(5) ~ w błędnym przekładzie łac. convictus 'confectus':
(6) 3. 'wypróbować, sprawdzić, probare, experiri':
(7) 4. 'pochwalać, uznawać za dobre, probare, approbare':
(8) 5. doliczyć się 'sprawdzić liczbę, ilość, numerare (?)':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) 2.
Definicja	'udowodnić komuś winę, pokonać (w sądzie), potępić, convincere (aliquem alicuius rei)':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.5.1. SUKCES. POWODZENIE. OCALENIE
Przykład w transliteracji	Dolyczon convictus (qui furatus fuerit hominem et vendiderit eum, convictus noxae, morte moriatur Ex 21, 16) 1471
Przykład w transkrypcji	Doliczon convictus (qui furatus fuerit hominem et vendiderit eum, convictus noxae, morte moriatur Ex 21, 16) 1471
Lokalizacja	MPKJ V 17.