artykuł hasłowy: doliczyć

Jednostki:
(1) 1. 'stwierdzić, dowieść, udowodnić, confirmare, demonstrare':
(2) 2. 'udowodnić komuś winę, pokonać (w sądzie), potępić, convincere (aliquem alicuius rei)':
(3) ~
(4) ~ dubium:
(5) ~ w błędnym przekładzie łac. convictus 'confectus':
(6) 3. 'wypróbować, sprawdzić, probare, experiri':
(7) 4. 'pochwalać, uznawać za dobre, probare, approbare':
(8) 5. doliczyć się 'sprawdzić liczbę, ilość, numerare (?)':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(7) 4.
Definicja	'pochwalać, uznawać za dobre, probare, approbare':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.3.1. MORALNOŚĆ
Przykład w transliteracji	Doliczona probita (in tribus placitum est spiritui meo, quae sunt probata coram deo et hominibus Ecclus 25, 1) 1471
Przykład w transkrypcji	Doliczona probita (in tribus placitum est spiritui meo, quae sunt probata coram deo et hominibus Ecclus 25, 1) 1471
Lokalizacja	MPKJ V 82.