artykuł hasłowy:  (wejść) wnić, wnijć

Jednostki:
(1) 1.a. 1. (podmiotem istota żywa, subiectum est animans) 'dostać się, wkroczyć do wnętrza czegoś, w obręb czegoś, przyjść do kogoś, czegoś, inire, ingredi, introire, intrare': w niektórych cytatach można dziś podstawić czasownik przedrostkowy niedokonany '(w)chodzić, przychodzić, ambulare, ire, venire': a. bez wskazania obiektu docelowego (w tekście polskim) lub z określeniami wyrażonymi bez użycia form deklinacyjnych:
(2) ~
(3) ~ bez wskazania obiektu docelowego, ale z oznaczeniem celu przybycia: ku czemuś:
(4) ~ ze zdaniem:
(5) ~ cel wyrażony w następnym zdaniu łącznym:
(6) ~ obiekt docelowy wskazany przysłówkiem:
(7) b.aa. b. ze wskazaniem obiektu docelowego z użyciem form deklinacyjnych: aa. gen. do kogoś:
(8) ~ do czegoś:
(9) ~ 'umrzeć, mori':
(10) bb. dat. k(u) komuś:
(11) ~ ku czemuś:
(12) cc. acc. na coś:
(13) ~ 'przylecieć, advolare':
(14) ~ acc. pod coś:
(15) ~ przed kogoś:
(16) ~ acc. w kogoś:
(17) ~ acc. w coś:
(18) ~ 'dostać się do nieba, dostąpić zbawienia, caelum ascendere, salvatum esse':
(19) ~ 'umrzeć, zostać pogrzebanym, mori, sepulcro condi':
(20) ~ 'dostać się do piekła, zostać potępionym, in infernum descendere, damnatum esse':
(21) ~ 'wrócić gdzieś, reverti':
(22) c. ze wskazaniem miejsca przejścia: przez kogoś, coś:
(23) ~ czymś:
(24) 2. (dopełnieniem nazwy czynności lub stanu) 'zacząć czynność lub znaleźć się w jakimś stanie, ulec cudzemu działaniu, inire, inchoare, alicuius actione affici': wnić w boj 'przystąpić do walki, proelium inire':
(25) ~ 'ściągnąć na siebie klątwę, przekleństwo, maledictionem incurrere':
(26) ~ 'dostać się do nieba, dostąpić zbawienia, caelum ascendere, salvatum esse':
(27) ~ 'ulec pokusie, in tentationem induci':
(28) ~ 'rozpocząć proces sądowy, litem inire':
(29) ~ 'spowinowacić się, affinem fieri':
(30) ~ 'zacząć się naradzać, naradzić się, consilium inire, consiliari':
(31) ~ 'zachorować na trąd, lepra affici':
(32) ~ 'zacząć rozpaczać, wpaść w rozpacz, desperare, ad desperationem pervenire':
(33) ~ 'wejść w przymierze, zawrzeć z kimś jakiś układ, foedus inire':
(34) ~
(35) ~ 'doznać czegoś, np. czci, sprawiedliwości, aliqua re, e. g. honore, iustitia, affici':
(36) 3. 'wstąpić na coś, wspiąć się na górę, ascendere, in locum editiorem conscendere':
(37) 4. (podmiotem czynności mężczyzna, obiektem kobieta) wnić do kogoś, k(u) komuś 'odbyć z kimś stosunek płciowy, coire cum femina':
(38) 5. (podmiotem rzecz, zjawisko fizyczne lub pojęcie abstrakcyjne, subiectum est res concreta vel abstracta) 'przeniknąć, wedrzeć się, rozprzestrzenić się, też nastać, intrare, inire, advenire, subire':
(39) ~
(40) ~
(41) 6. (podmiotem zaimek a. podmiotu brak) wejść w obyczaj, w prawo, na przysłowie 'stać się obyczajem, prawem, przysłowiem, ius, proverbium fieri':
(42) ~ 'przytrafić się komuś, spotkać kogoś, alicui contingi':
(43) 7. użycia specjalne: (o śmierci, de morte) wnić w poły, wnić miedzy coś 'pośredniczyć, intercedere':
(44) ~ 'zginąć, przepaść, stracić znaczenie, ulec zniszczeniu, ad nihilum redigi':
(45) ~ (o majątku, de hereditate) wnić z czyjejś ręki na inną rękę 'zmienić właściciela, possessorem mutare':
Szczegóły:
TypJednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzajautosemantyczna
Numer(1) 1.a.
Definicja1. (podmiotem istota żywa, subiectum est animans) 'dostać się, wkroczyć do wnętrza czegoś, w obręb czegoś, przyjść do kogoś, czegoś, inire, ingredi, introire, intrare': w niektórych cytatach można dziś podstawić czasownik przedrostkowy niedokonany '(w)chodzić, przychodzić, ambulare, ire, venire': a. bez wskazania obiektu docelowego (w tekście polskim) lub z określeniami wyrażonymi bez użycia form deklinacyjnych:
Gramatykaczasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład
w transliteracji		Podzwignicze se wrota wekuia a wnidze (introibit) crol slawy
Przykład
w transkrypcji		Podźwignicie sie wrota wiekuja, a wnidzie (introibit) krol sławy
LokalizacjaFl 23, 7, sim. Puł.