artykuł hasłowy:  wezwać, wzwać, wezwać się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (8) ~ |
| Definicja | k(u) czemuś, komuś: |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ysze ktoricz clouek ven verzy, tenczy bødze veszuan ku uekuge svathlosczy krolefstva nebeskego |
| Przykład w transkrypcji | Iże ktoryć człowiek weń wierzy, tenci będzie wezwan ku wiekuje światłości krolewstwa niebieskiego |
| Lokalizacja | Gn 1b. |