artykuł hasłowy:  domniemać (się), domnimać (się)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'mniemać, przypuszczać, domyślać się, spodziewać się, opinari, suspicari, sperare, conicere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Isczyecz drugych, ktorich syąn domnyma, ze s nym bily (quos secum in eadem invasione fore crediderit), o thąn rzeecz nye ma gabaacz |
| Przykład w transkrypcji | Iściec drugich, ktorych się domnima, że s nim byli (quos secum in eadem, invasione fore crediderit), o tę rzecz nie ma gabać |
| Lokalizacja | Sul 87. |