artykuł hasłowy:  domniemać (się), domnimać (się)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) 2. |
| Definicja | 'rozumieć, uważać, poczytywać, zaliczać, reputare, reri': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Taczy nye badą szą mocz mowycz dobrymy, gdysz szą nyerowny dobrym mąszom dompnymany (tales non possunt dicere se probos, cum impares probis viris reputentur) |
| Przykład w transkrypcji | Tacy nie będą się moc mowić dobrymi, gdyż są nierowni dobrym mężom dompnimani (tales non possunt dicere se probos, cum impares probis viris reputentur) |
| Lokalizacja | Sul 47. |