artykuł hasłowy:  1. wić, też pl. tantum wici
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'kółko żelazne lub skręcone w obwarzanek z jednej lub kilku gałązek, służące do połączenia grządziela pługa z kolcami, circulus ferreus vel rameus, quo aratri partes quaedam iungebantur': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Na drodze posthavayą (sc. kmiecie), rzekomo plugy opravyaya, zelazna vycz doma szlozy a drzewyaną na plug wlozy |
| Przykład w transkrypcji | Na drodze postawają (sc. kmiecie), rzekomo pługi oprawiają, żelazną wić doma słoży, a drzewianą na pług włoży |
| Lokalizacja | Satyra w. 9. |