artykuł hasłowy:  1. wić, też pl. tantum wici
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (4) 4. |
| Definicja | pl. tantum. wici 'znak, zarządzający pogotowie wojenne, może laska, do której był przymocowany jakiś znak władcy, signum belli suscipiendi, fortasse baculus signo quodam ducis praeditus': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Dummodo sit publicum edictum regis per preconem, per ferale (pro ferulam?) vlg. dictum vicy, qui currit in terra, quando ingruit aliqua necessitas repentine expedicioni sine mora 1325 |
| Przykład w transkrypcji | Dummodo sit publicum edictum regis per preconem, per ferale (pro ferulam?) vlg. dictum wici, qui currit in terra, quando ingruit aliqua necessitas repentine expedicioni sine mora 1325 |
| Lokalizacja | MMAe I 171. |