artykuł hasłowy: 
wierzyć
| Jednostki: |
| (1) 1.a. 1. 'mieć przekonanie o egzystencji Boga, jego nadprzyrodzonej mocy, prawdzie jego objawienia i nauki Kościoła, credere in Deum, fidem Christianam profiteri': a. bez dopełnienia w tekście polskim: |
| (2) b. komuś, czemuś: |
| (3) ~ k czemuś: |
| (4) c. kogoś, coś: |
| (5) ~ z podwójnym acc.: |
| (6) d. w kogoś, coś: |
| (7) ~ 'wyznanie zasad wiary chrześcijańskiej, zwane tak od pierwszych słów, Symbolum Apostolicum': |
| (8) e. w czymś: |
| (9) f. z inf.: |
| (10) ~ |
| (11) g. ze zdaniem dopełnieniowym: |
| (12) h. wierzący 'wyznawca Chrystusa, Christianus, Christi cultor': |
| (13) ~ 'świeżo nawrócony, prozelytus': |
| (14) 2.a. 2. 'mieć przekonanie o prawdziwości, autentyczności czegoś, o prawdziwości wypowiedzi, aliquid verum esse credere, fidem habere, alicui rei confidere': a. bez dopełnień w tekście polskim: |
| (15) ~b. komuś, czemuś: |
| (16) ~ |
| (17) ~c. coś, w coś: |
| (18) ~ |
| (19) ~d. z inf.: |
| (20) ~e. ze zdaniem dopełnieniowym: |
| (21) 3. 'pokładać w kimś nadzieję, mieć zaufanie, alicui confidere, fidere, in aliquo fidem habere, fiduciam collocare': |
| (22) 4. 'zwierzać się komuś, concredere alicui, communicare cum aliquo': |
| (23) 5. 'powierzać, committere, commendare': |
| (24) 6. w dosłownym tłumaczniu tekstu łacińskiego: (być) wierzon z kimś 'być wiernym komuś, fidelem esse': |
403784039153761403924039340394537624039540396407384073940740407414074240743407444074540746407474074840749407504075140752
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (12) h. |
| Definicja | wierzący 'wyznawca Chrystusa, Christianus, Christi cultor': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Ten ps<alm> powyada, yze Xpus w szyę wyerzøczych szwyatloszcz yest |
Przykład w transkrypcji | Ten psalm powiada, iże Krystus w się wierzących światłość jest |
| Lokalizacja | Puł 66 arg., sim. ib. 69 arg. |
Uwagi: Może niektóre przykłady należy czytać uwierzyć.