artykuł hasłowy:  1. winny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (14) 2. |
| Definicja | 'taki, który jest komuś dłużny, winien pieniądze, który ma spłacić dług lub zobowiązanie (pieniężne lub rzeczowe), qui alteri pecuniam vel obligationem debet': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gestly czso pan... komv wynyen (si tenetur miles, Sul 70: wynowathy-ly slachczicz), ma zaplaczycz z wlosnego |
| Przykład w transkrypcji | Jestli cso pan... komu winien (si tenetur miles, Sul 70: winowatli ślachcic), ma zapłacić z włosnego |
| Lokalizacja | Dział 64, sim. ib., sim. 1466 TymSąd 162. |