artykuł hasłowy: wnieść, wnieść się

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'niosąc, dostarczyć dokądś a. do kogoś, inferre, importare': a. bez określonego bezpośredniego kierunku i adresata:
(2) ~
(3) ~ 'podpalić, succendere':
(4) ~b.aa. b. w określonym kierunku, do konkretnie oznaczonego adresata: aa. określone miejsce docelowe: do czegoś:
(5) ~ w coś:
(6) ~bb. określony adresat: do kogoś:
(7) ~ przed kogoś:
(8) 2. (o majątku ruchomym lub nieruchomym, głównie o posagu i spadku, de bonis mobilibus seu immobilibus, praecipue de dote et hereditate) 'przyłączyć do czyjegoś majątku, włączyć do wspólnej własności, afferre, addere ad rem communem':
(9) ~ do kogoś:
(10) ~ do czegoś:
(11) ~ na coś:
(12) ~ w coś:
(13) 3. 'wziąć z jednego miejsca i umieścić w innym znajdującym się poniżej, deferre, e loco superiore deportare':
(14) 4. 'wymyślić rozstrzygnięcie, orzeczenie, wyrok, sententiam ferre, decernere':
(15) 5. 'zająć dom, wprowadzić się bezprawnie, domum praeter ius occupare':
(16) 6. corruptum pro wwieść:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.a.
Definicja	1. 'niosąc, dostarczyć dokądś a. do kogoś, inferre, importare': a. bez określonego bezpośredniego kierunku i adresata:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	3.3. RUCH
Przykład w transliteracji	Alye szostego dnya abi uczynyly, czso bi wnyeszly (parent, quod inferant)
Przykład w transkrypcji	Ale szostego dnia aby uczynili, cso by wnieśli (parent, quod inferant)
Lokalizacja	BZ Ex 16, 5.