artykuł hasłowy: wnieść, wnieść się

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'niosąc, dostarczyć dokądś a. do kogoś, inferre, importare': a. bez określonego bezpośredniego kierunku i adresata:
(2) ~
(3) ~ 'podpalić, succendere':
(4) ~b.aa. b. w określonym kierunku, do konkretnie oznaczonego adresata: aa. określone miejsce docelowe: do czegoś:
(5) ~ w coś:
(6) ~bb. określony adresat: do kogoś:
(7) ~ przed kogoś:
(8) 2. (o majątku ruchomym lub nieruchomym, głównie o posagu i spadku, de bonis mobilibus seu immobilibus, praecipue de dote et hereditate) 'przyłączyć do czyjegoś majątku, włączyć do wspólnej własności, afferre, addere ad rem communem':
(9) ~ do kogoś:
(10) ~ do czegoś:
(11) ~ na coś:
(12) ~ w coś:
(13) 3. 'wziąć z jednego miejsca i umieścić w innym znajdującym się poniżej, deferre, e loco superiore deportare':
(14) 4. 'wymyślić rozstrzygnięcie, orzeczenie, wyrok, sententiam ferre, decernere':
(15) 5. 'zająć dom, wprowadzić się bezprawnie, domum praeter ius occupare':
(16) 6. corruptum pro wwieść:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	niepełna B
Numer	(2) ~
Funkcja
Semantyka
Przykład w transliteracji	Femina (sc. Eva) intulit (sc. peccatum?), zenszka twarz wnoszla, femina (sc. Maria) fugauit odegnala 1456
Przykład w transkrypcji	Femina (sc. Eva) intulit (sc. peccatum?), żeńska twarz wniosła, femina (sc. Maria) fugauit odegnała 1456
Lokalizacja	ZabUPozn 86.