artykuł hasłowy:  wołać, wołać się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (20) ~ |
| Jednostka nieciągła | wołać gwałtu, na gwałt, ceter |
| Definicja | 'wzywać pomocy, ratunku w chwili napaści, ipso tempore vis inferendae auxilium vocare': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Yz przetho Nikel... Jacobum... yąl, yz kaplan nan volal gwaltu, tedy kedi go ranyl 1418 |
| Przykład w transkrypcji | Iż przeto Nikel... Jakobum... jął, iż kapłan nań wołał „gwaltu”, tedy kiedy go ranił 1418 |
| Lokalizacja | Kościan nr 658. |