artykuł hasłowy: wprawić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Jednostka nieciągła | wprawić (w jęctwo) |
| Definicja | 'spowodować coś, doprowadzić do czegoś, adducere, perducere': wprawić (w jęctwo) 'uwięzić, in vincula mittere': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Swyder... cum Stanislao... habet terminum... pro eo, quia hominem ipsius colonum wprawyl yesz in captiuitatem, iure eum non convincens 1429 |
| Przykład w transkrypcji | Świder... cum Stanislao... habet terminum... pro eo, quia hominem ipsius colonum wprawił jeś in captiuitatem, iure eum non convincens 1429 |
| Lokalizacja | ArchCastrCrac III 140. |