artykuł hasłowy: wprawić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (3) ~ |
| Jednostka nieciągła | wprawić (kogoś w rękojemstwo) |
| Definicja | 'wskazać kogoś jako poręczyciela, aliquem praedem constituere, monstrare': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Jakom ya nye wprawyl w *rakoyamsthwo... Jana... do Yakuba... za kony r[z]ydzy pothla poszw (leg. pozwu) 1479 |
| Przykład w transkrypcji | Jakom ja nie wprawił w rękojemstwo... Jana... do Jakuba... za koń r[z]ydzy podla pozw<u> 1479 |
| Lokalizacja | ZapWarsz nr 1455. |