artykuł hasłowy: wręczyć, wręczyć się

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'wziąć na siebie odpowiedzialność za kogoś, za coś, zagwarantować coś, zapewnić coś, zaręczyć, poręczyć, fideiubere, cautionem dare, spondere': a. z dopełnieniami wskazującymi osobę, za którą się ręczy i przedmiot, którego dotyczy poręka: kogoś w coś:
(2) ~ kogoś w coś za kogoś:
(3) b. z dopełnieniem wskazującym osobę, której się ręczy: do kogoś:
(4) ~ ku komuś:
(5) ~ (na)przeciw komuś:
(6) ~ w kogoś:
(7) 2. 'zaręczyć za czyjeś życie, pro vita alicuius spondere':
(8) 3. 'spowodować czyjąś porękę, wskazać kogoś jako poręczyciela, fideiussorem statuere':
(9) 4. wręczyć się 'postawić za siebie rękojmię, vadem pro se constituere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(3) b.
Definicja	z dopełnieniem wskazującym osobę, której się ręczy: do kogoś:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.3. KONTAKTY SPOŁECZNE. ZDARZENIA. OBYCZAJE
Przykład w transliteracji	Wecz Potrek wranczil Paula do Staszcouicza, s tego gy wszego viprav<ił> 1388
Przykład w transkrypcji	We-cz Piotrek wręczył Pawła do Staszkowica, s tego ji wszego wyprawił 1388
Lokalizacja	Pozn nr 47.