artykuł hasłowy: wręczyć, wręczyć się

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'wziąć na siebie odpowiedzialność za kogoś, za coś, zagwarantować coś, zapewnić coś, zaręczyć, poręczyć, fideiubere, cautionem dare, spondere': a. z dopełnieniami wskazującymi osobę, za którą się ręczy i przedmiot, którego dotyczy poręka: kogoś w coś:
(2) ~ kogoś w coś za kogoś:
(3) b. z dopełnieniem wskazującym osobę, której się ręczy: do kogoś:
(4) ~ ku komuś:
(5) ~ (na)przeciw komuś:
(6) ~ w kogoś:
(7) 2. 'zaręczyć za czyjeś życie, pro vita alicuius spondere':
(8) 3. 'spowodować czyjąś porękę, wskazać kogoś jako poręczyciela, fideiussorem statuere':
(9) 4. wręczyć się 'postawić za siebie rękojmię, vadem pro se constituere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(7) 2.
Jednostka nieciągła	wręczyć (komuś) w gardło
Definicja	'zaręczyć za czyjeś życie, pro vita alicuius spondere':
Semantyka	2.1.1. POCZĄTEK ŻYCIA. NARODZINY. KOLEJNE ETAPY ŻYCIA. ŚMIERĆ 2.4.3. KONTAKTY SPOŁECZNE. ZDARZENIA. OBYCZAJE 2.4.3.2. ZOBOWIĄZANIE. OBIETNICA. PRZYRZECZENIE. PRZYSIĘGA. PRZYMIERZE
Przykład w transliteracji	Clemens... penam XV (sc. debet solvere) judicio pro eo, quia importune in judicio loquebatur his verbis: Mussycz mi stacz o gardlo y wroczicz w gardlo 1415*
Przykład w transkrypcji	Clemens... penam XV (sc. debet solvere) judicio pro eo, quia importune in judicio loquebatur his verbis: Musić mi stać o gardło i wręczyć w gardło 1415
Lokalizacja	StPPP II nr 1405.