artykuł hasłowy: wszako, szako, szwako, wszeko

Jednostki:
(1) I.1.a. I. spójnik: 1. przeciwstawia zdanie poprzedniemu zdaniu z odcieniem koncesywnym 'jednak, mimo to, attamen, atqui, at, tamen': a. w zdaniu współrzędnym: a wszako:
(2) ~
(3) ~~b. w zdaniu nadrzędnym jako odpowiednik zdania pobocznego: aczkoli..., wszako
(4) ~
(5) 2. w zdaniu nadrzędnym jako odpowiednik zdania pobocznego przyczynowego 'to, więc, ergo, itaque':
(6) II.1. II. partykuła: 1. uwydatnia oczywistą słuszność następnej lub poprzedniej wypowiedzi 'przecież, nempe, quippe, quidem':
(7) ~
(8) 2. rozpoczyna pytanie sugerujące odpowiedź twierdzącą 'czyż nie, nonne, an non':
(9) ~
(10) 3. umacnia treść zdania 'naprawdę, rzeczywiście, nimirum, sane, certe':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	niepełna A
Numer	(4) ~
Jednostka nieciągła	kakokoli..., wszako:
Funkcja
Semantyka
Przykład w transliteracji	A kakokoly... wszech namlodszi bil (sc. Tobijasz) wszako syø przeto nyczs dzecynskich rzeczi nye dzerszal (nihil tamen puerile gessit in opere)
Przykład w transkrypcji	A kakokoli... wszech namłodszy był (sc. Tobijasz) wszako się, *przeto, nics dziecińskich rzeczy nie dzierżał (nihil tamen puerile gessit in opere)
Lokalizacja	BZ Tob 1, 4.