artykuł hasłowy: wszako, szako, szwako, wszeko

Jednostki:
(1) I.1.a. I. spójnik: 1. przeciwstawia zdanie poprzedniemu zdaniu z odcieniem koncesywnym 'jednak, mimo to, attamen, atqui, at, tamen': a. w zdaniu współrzędnym: a wszako:
(2) ~
(3) ~~b. w zdaniu nadrzędnym jako odpowiednik zdania pobocznego: aczkoli..., wszako
(4) ~
(5) 2. w zdaniu nadrzędnym jako odpowiednik zdania pobocznego przyczynowego 'to, więc, ergo, itaque':
(6) II.1. II. partykuła: 1. uwydatnia oczywistą słuszność następnej lub poprzedniej wypowiedzi 'przecież, nempe, quippe, quidem':
(7) ~
(8) 2. rozpoczyna pytanie sugerujące odpowiedź twierdzącą 'czyż nie, nonne, an non':
(9) ~
(10) 3. umacnia treść zdania 'naprawdę, rzeczywiście, nimirum, sane, certe':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	synsemantyczna
Numer	(10) 3.
Funkcja	umacnia treść zdania 'naprawdę, rzeczywiście, nimirum, sane, certe':
Gramatyka	partykuła
Przykład w transliteracji	Wszaco zaprawdø (verumtamen, Puł: wszakosz) mito moie mislili sø odpødzicz
Przykład w transkrypcji	Wszako zaprawdę (verumtamen, Puł: wszakoż) myto moje myślili są odpędzić
Lokalizacja	Fl 61, 4, sim. ib. 61, 9.