artykuł hasłowy: dostojny

Jednostki:
(1) 1.a 1. 'godzien czegoś, zasługujący na coś, winien czegoś, dignus aliqua re, alicuius rei reus, qui aliquid meretur, quem aliquid decet': a. czegoś:
(2) ~b. z inf.:
(3) ~c. ze zdaniem celowym:
(4) 2. 'czcigodny, szanowny, pełen chwały, wybrany, venerabilis, sacer, dignus, gloriosus, electus':
(5) ~ 'uroczysty, solemnis, celeber, venerabilis':
(6) 3. 'sprawiedliwy, prawy, cnotliwy, honestus, iustus, rectus, virtutibus praeditus':
(7) 4. 'odpowiedni, stosowny, należyty, iustus, debitus, conveniens, idoneus':
(8) ~
(9) ~ 'przystoi, należy się, qui decet, qui alicui expedit':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(7) 4.
Definicja	'odpowiedni, stosowny, należyty, iustus, debitus, conveniens, idoneus':
Gramatyka	przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów
Semantyka	2.3.5.3. KULT 2.3.5.4. ZASADY ŻYCIA WEDŁUG RELIGII
Przykład w transliteracji	Tako vøcz ge (sc. dary) thy nadzesz presz svøthø spouecz, a tesze pres dostognø pokuthø
Przykład w transkrypcji	Tako więc je (sc. dary) ty nadziesz przez świętą spowiedź a teże przez dostojną pokutę
Lokalizacja	Gn 172a.