artykuł hasłowy: dosyć

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'tyle ile trzeba, w sam raz, dostatecznie, satis, sufficienter': a. przy czasowniku:
(2) ~ 'wystarcza, sufficit, satis est':
(3) ~
(4) ~ 'mieć wystarczającą ilość, copiam sufficientem habere':
(5) ~ 'zadowalać się, contentum esse aliqua re':
(6) ~ 'zadowalać się, poprzestawać na czymś, contentum esse aliqua re, satis habere':
(7) ~
(8) ~
(9) ~ 'zaspokajać pretensję, uiścić należność, zadowolić, wynagrodzić, satisfacere, iustum explere, debitum solvere':
(10) ~
(11) ~
(12) b. przy przymiotniku:
(13) 2.a. 2. 'niemało, wiele, obficie, satis, multum, copiose, abunde': a. przy czasowniku:
(14) b. przy przymiotniku i przysłówku: 'bardzo, satis, valde, admodum':
(15) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(4) ~
Jednostka nieciągła	mieć dosyć (czegoś)
Definicja	'mieć wystarczającą ilość, copiam sufficientem habere':
Semantyka	2.4.8.1. CECHY RZECZY. NADMIAR RZECZY. BRAK RZECZY. UŻYTECZNOŚĆ RZECZY etc. 3.4.4. LICZBA. ILOŚĆ. WYMIARY
Przykład w transliteracji	To gest ten chleb, kto dal wam pan k gedzenyu... Sbiray yø kaszdi, czso dosycz ma k genyv (quantum sufficit ad vescendum)
Przykład w transkrypcji	To jest ten chleb, kto<ry> dał wam Pan k jedzeniu... Zbiraj ją każdy, cso dosyć ma k je<dze>niu (quantum sufficit ad vescendum)
Lokalizacja	BZ Ex 16, 16.