artykuł hasłowy: dosyć

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'tyle ile trzeba, w sam raz, dostatecznie, satis, sufficienter': a. przy czasowniku:
(2) ~ 'wystarcza, sufficit, satis est':
(3) ~
(4) ~ 'mieć wystarczającą ilość, copiam sufficientem habere':
(5) ~ 'zadowalać się, contentum esse aliqua re':
(6) ~ 'zadowalać się, poprzestawać na czymś, contentum esse aliqua re, satis habere':
(7) ~
(8) ~
(9) ~ 'zaspokajać pretensję, uiścić należność, zadowolić, wynagrodzić, satisfacere, iustum explere, debitum solvere':
(10) ~
(11) ~
(12) b. przy przymiotniku:
(13) 2.a. 2. 'niemało, wiele, obficie, satis, multum, copiose, abunde': a. przy czasowniku:
(14) b. przy przymiotniku i przysłówku: 'bardzo, satis, valde, admodum':
(15) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(14) b.
Definicja	przy przymiotniku i przysłówku: 'bardzo, satis, valde, admodum':
Gramatyka	przysłówek
Semantyka	2.4.5. DZIAŁANIE. UWARUNKOWANIE DZIAŁANIA. CECHY CZŁOWIEKA WARUNKUJĄCE DZIAŁANIE etc. 3.4.5. INTENSYWNOŚĆ. NAGROMADZENIE. CZĘSTOTLIWOŚĆ
Przykład w transliteracji	Thobyas mowyl: Mylcz a nye møcy syø, zdrowcy gest sin nasz, dosycz gest wyerni ten *moz (satis fidelis est vir ille), gegoszsmi s nym poslaly
Przykład w transkrypcji	Tobijasz mowił: Milcz, a nie męci się, zdrowci jest syn nasz, dosyć jest wierny ten mąż (satis fidelis est vir ille), jegożsmy s nim posłali
Lokalizacja	BZ Tob 10, 6.