artykuł hasłowy: wyjmować, wyimować, wymować, wymować się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (3) ~ |
| Jednostka nieciągła | rozum wyimować |
| Definicja | 'pozbawiać rozumu, rozsądku, mente privare': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Aczcole duscha y czyalo caszdi grzech masze..., osobnye czyelna nyeczistoscz, ta prosczye rozum wigimuge a zaczinya ('zacienia') XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Aczkole duszę i ciało każdy grzech maże..., osobnie cielna nieczystość, ta proście rozum wyjimuje a zacinia ('zacienia') XV med. |
| Lokalizacja | R XXII 241. |