artykuł hasłowy: wyjmować, wyimować, wymować, wymować się

Jednostki:
(1) 1. 'wydobywać skądś, wyciągać coś z wnętrza czegoś, eximere, expromere':
(2) 2. 'wyswobadzać, wyzwalać, uwalniać, liberare, eliberare':
(3) ~ 'pozbawiać rozumu, rozsądku, mente privare':
(4) 3. 'wyłączać, robić wyjątek, eximere, excipere':
(5) ~
(6) 4. 'wyjmować spod czyjejś jurysdykcji, ab alicuius iurisdictione excipere':
(7) 5. 'zwracać się do właściwego sądu, causam ad iudicem idoneum transferre':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(7) 5.
Jednostka nieciągła	wymować się (do prawa)
Definicja	'zwracać się do właściwego sądu, causam ad iudicem idoneum transferre':
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO
Przykład w transliteracji	Domine iudex, cum procurator Heduigis audivit proposicionem et non vult respondere, et recepit se al. wymvye schie ad ius terrestre 1496
Przykład w transkrypcji	Domine iudex, cum procurator Heduigis audivit proposicionem et non vult respondere, et recepit se al. wymuje sie ad ius terrestre 1496
Lokalizacja	AGZ XVI 271.