artykuł hasłowy: wymiotać, wymietać, wymietać się

Jednostki:
(1) 1. 'usunąć szybkim ruchem, wyrzucić, eicere, expellere': o ludziach, de hominibus:
(2) ~ o rzeczach, de rebus:
(3) 2. 'odebrać sądownie zbiegłego kmiecia od pana, u którego się schronił, w celu przywrócenia go panu, od którego uciekł, cmethonem profugum domino suo legitimo restituendum ab eo, ad quem aufugit, iure excipere':
(4) 3. (o trądzie, krostach, de lepra, pustulis) wymietać się 'pokazać się, pojawić się, apparere, comparere':
(5) 4. 'uczynić zarzuty, oskarżyć, wypomnieć coś komuś, criminari, obicere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) ~
Definicja	o rzeczach, de rebus:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	3.3. RUCH
Przykład w transliteracji	Oltarze... wszitki wimyotal (sc. Manases) z myasta (proiecit omnia extra urbem)
Przykład w transkrypcji	Ołtarze... wszytki wymiotał (sc. Manases) z miasta (proiecit omnia extra urbem)
Lokalizacja	BZ II Par 33, 15.